Redesign یا طراحی دوباره ، در گرافیک و بویژه در طراحی نشانه طرح و کاربرد می‌یابد. واژه مشابه و نزدیک دیگری هم به نام New design هست که بعضا این دو را یکی می‌گیرند
درباره Redesign یا طراحی دوباره
درباره Redesign یا طراحی دوباره
Redesign یا طراحی دوباره ، در گرافیک و بویژه در طراحی نشانه طرح و کاربرد می‌یابد. واژه مشابه و نزدیک دیگری هم به نام New design هست که بعضا این دو را یکی می‌گیرند. Redesign دوباره سازی طرح‌ها را پیش می‌گیرد ، سابقه طرح را حفظ می‌کند و آن را مطابق خواست روز دست‌کاری می‌کند. اما New design ، اعتقادی به آرشیو ذهنی مخاطب از نشانه قبلی ندارد ، تغییرات را 180 درجه‌ای می‌بیند و اساسا در پی افکندن طرحی نو است. اما چرا نشانه‌ها را Redesign می‌کنیم. من از چهار منظر به این ” چرا “یی پاسخ می‌دهم.
محدودیت‌های فنی :
در طراحی نشانه نمی‌توان تمام محدودیت‌های بعدی را پیش‌بینی کرد و بعضی از اینها به مرور زمان خود را نشان می‌دهند. بطور مثال نشانه‌ای که برای نشریه‌ای طراحی می‌شود و پس از چند شماره ، درمی‌یابیم که تکاپوی نشستن در روی جلد را ندارد ، یا در همسایه‌های خود در صفحه شناسنامه و فهرست ، آرام نیست. اینست که تغییرات جزیی در نشانه ایجاد می‌شود تا مشکلات فنی را برطرف کند. این هم Redesign است البته از نوع خفیف و جزیی. Redesign فنی ، از چشم مخاطب عام مخفی است و فقط حرفه‌ای‌ها ممکن است آن را دریابند.
رقبای جدید :
این نوع Redesign جدی‌تر است و نمود بیشتری دارد. زمانی که رقیب جدیدی برای یک محصول یا یک شرکت پا به عرصه می‌گذارد ، نمی‌توان میدان را به نفع رقیب خالی کرد ، بایستی ایستاد و رقابت کرد. در این میان ممکن است نشانه را Redesign کنیم تا مخاطب و مشتری احساس کهنگی نکند. البته این Redesign بیشتر در بسته‌بندی کاربرد دارد تا طراحی نشانه. به مصداق آن ضرب‌المثل که از “به بازار آمدن نو” حکایت می‌کند و “دل آزار شدن کهنه” . Redesign اینجا می‌تواند به تولیدکننده و توزیع‌کننده کمک کند (در همان مسیر ارتباط با مخاطب).
آنچه این Redesign را تهدید می‌کند شائبه ” کپی کاری ” است ، بنابراین مرز ظریف این دو را بایستی در نظر داشت.
بازخوردها :
در همان مسیر ارتباطات ، گاهی نشانه به راحتی در چشم و ذهن مخاطب جای نمی‌گیرد و با کمی بالا و پایین شدن ، این اتفاق می‌افتد. این ناشی از ضعف‌هایی است که مخاطب در نشانه می‌بیند ولی از دید طراح و سفارش‌دهنده به چشم نمی‌آید. برای انعکاس نظرات و برداشت‌های مخاطبان می‌توان نشانه را Redesign کرد. این Redesign که در مسیر همگامی با “سلیقه‌ها” صورت می‌گیرد ، معمولا در محصولات یا شرکت‌هایی که تازه وارد عرصه فروش و خدمات می‌شوند ، مورد استفاده دارد. به مرور که این بازخوردها در نشانه منعکس شود ، ذره ذره اعتماد مخاطب به آن کالا یا شرکت بیشتر می‌شود. اعتمادسازی پس از معرفی ، گام دوم سیاست‌های تبلیغی هر مجموعه و محصول است.
نکته پایانی درباره Redesign :
اگر هر نشانه را بصورت بالقوه دارای سه نوع عنصر و فرم بدانیم : اصلی ، فرعی و تزیینی ، طبیعی است از آنجایی که Redesign مثل New design قصد حرکت‌های ناگهانی و سکته‌ای را ندارد و به مرور اهدافش را پی می‌جوید ، Redesign عناصر هم ، از تزئینی شروع و به اصلی ختم می‌شود. Redesign های سطحی ، در حد تغییر عناصر تزیینی است و به مرور زمان به سراغ عناصر فرعی و اصلی می‌رود.
نویسنده: مهدی صادقی – نشر رسم